Το 1942, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Φραγκλίνος Ρούσβελτ, απευθύνθηκε στο αμερικανικό κοινό με το αίτημα να προτείνει ένα όνομα για τον πόλεμο στον οποίο είχαν εισέλθει οι Ηνωμένες Πολιτείες. Μετά από 15.000 προτάσεις, η προτίμηση του Ρούσβελτ ήταν το «Πόλεμος Επιβίωσης». Ωστόσο, το όνομα αυτό δεν καθιερώθηκε, καθώς οι εφημερίδες και οι πολίτες σε όλο τον κόσμο τον αποκαλούσαν ήδη Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο – όνομα που είχε επικρατήσει πριν ακόμη ξεκινήσει ο πόλεμος. Αυτή η περίπτωση αναδεικνύει την αδυναμία των πολιτικών να επιλέγουν ονόματα για τους πολέμους τους.
Ο πρώτος αραβοϊσραηλινός πόλεμος (15 Μαΐου 1948 – 10 Μαρτίου 1949) καταγράφηκε στη συλλογική μνήμη των Εβραίων ως «ο πόλεμος της ανεξαρτησίας». Ο ιδρυτής του Ισραήλ, Νταβίντ Μπεν Γκουριόν, ήθελε να τον ονομάσει «Μιλχεμέτ χακομεμιγιούτ», δηλαδή «ο πόλεμος όπου σταθήκαμε και πάλι όρθιοι». Στην επιστολή του προς τον πολιτικό επιστήμονα Σλόμο Αβινέρι, εξέφρασε ότι «η ανεξαρτησία είναι μια τεχνητή και μοντέρνα λέξη» και ότι η λέξη «κομεμιγιούτ» έχει μεγαλύτερη σημασία. Εκείνη τη περίοδο, πολλοί Ισραηλινοί είναι θυμωμένοι με την ασχολία του ονόματος του πολέμου, τη στιγμή που οι ομήροι παραμένουν στη Γάζα.
Σήμερα, με την έναρξη του πολέμου στη Γάζα, συγκροτήθηκε μια ειδική επιτροπή στο ισραηλινό πρωθυπουργικό γραφείο με σκοπό να προτείνει όνομα για το νέο πόλεμο. Ο ισραηλινός στρατός αποκάλεσε την αντεπίθεσή του «Επιχείρηση Σπαθιά από Σίδερο», όμως για το ισραηλινό κοινό ο πόλεμος είναι απλά «ο πόλεμος». Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου φέρεται να προτιμούσε το όνομα «Μιλχεμέτ Μπερεσίτ» – ο Πόλεμος της Γενέσεως, επ’ ευκαιρία άλλων προτιμήσεων που στοχεύουν σε μια νέα αφήγηση γύρω από τον πόλεμο.
Ο Νισίμ Λουκ, συνεργάτης της «Haaretz», τονίζει τη σημασία της ονομασίας του πολέμου, σημειώνοντας ότι αυτή διαμορφώνει την ιστορία που σχετίζεται με αυτόν. Επισημαίνει πως για εκείνον, αυτός ο πόλεμος θα έπρεπε να ονομαστεί «πόλεμος της 7ης Οκτωβρίου», καθώς η ημερομηνία αυτή είναι κεντρική στην ιστορία του εβραϊκού λαού. Υπογραμμίζει ότι το γεγονός ότι η 7η Οκτωβρίου προκάλεσε τον πόλεμο δίνει τη νομιμοποίηση για την εκστρατεία εναντίον της Χαμάς.
Αυτές οι προσεγγίσεις περιλαμβάνουν και τις προσωπικές ιστορίες όσων έχουν βιώσει απώλειες, όπως ο Νισίμ Λουκ, του οποίου η κόρη, Σάνι, δολοφονήθηκε από τη Χαμάς τον Οκτώβριο. Αυτή η διαμάχη γύρω από την ονομασία του πολέμου καταδεικνύει την ψυχολογία και την πολιτική διάσταση πίσω από τους πολέμους και τη σημασία των λέξεων στη διαμόρφωση της δημόσιας αντίληψης για τα γεγονότα.
Πηγή: tanea.gr
