Ο Frank Winnold Prentice εντάχθηκε στο πλήρωμα του Τιτανικού ως βοηθός αποθήκης στις 4 Απριλίου 1912, σε ηλικία μόλις 23 ετών. Μόλις 10 ημέρες αργότερα, το πλοίο προσέκρουσε σε παγόβουνο. Ο Frank επιβιβάστηκε στις 10 Απριλίου και η ιστορία που ακολούθησε είναι γνωστή σε όλους μας.

Όταν ο Τιτανικός χτύπησε το παγόβουνο, ο Frank ανέβηκε στο κατάστρωμα για να βοηθήσει τους επιβάτες να μπουν στις σωσίβιες λέμβους, όταν έγινε σαφές ότι το πλοίο θα βυθιζόταν. Αφού απέμειναν μόνο δύο σωσίβιες λέμβοι, ο Frank και δύο άλλα μέλη του πληρώματος αποφάσισαν να πηδήξουν στο νερό πριν το πλοίο καταστραφεί. Ο Frank απέφυγε οριακά να χτυπήσει στις προπέλες του πλοίου κατά την πτώση του στο νερό.

Το ρολόι τσέπης του, το οποίο κράτησε μετά την καταστροφή, σταμάτησε περίπου εκείνη την ώρα στις 2:20 π.μ. Διασώθηκε από τη σωσίβια λέμβο 4, η οποία πλησίασε κοντά στον Τιτανικό για να μαζέψει επιζώντες. Μάλιστα, του δόθηκε ένας μανδύας από τη Βιρτζίνια Εστέλ Κλαρκ, μια επιβάτιδα που είχε βοηθήσει, και αυτή η πράξη θεωρεί ότι «πιθανώς του έσωσε τη ζωή».

Στη συνέχεια της ζωής του, ο Frank μίλησε στο BBC για την εμπειρία του και περιέγραψε τη στιγμή της πρόσκρουσης σαν «να φρενάρεις το αυτοκίνητο». «Είχαμε ένα φινιστρίνι ανοιχτό, κοίταξα έξω και ο ουρανός ήταν καθαρός, τα αστέρια έλαμπαν, η θάλασσα ήταν τελείως ήρεμη», θυμάται. Δεν μπορούσε να δει το παγόβουνο αφού το πλοίο είχε ήδη περάσει από εκείνο το σημείο.

Αναφέρθηκε επίσης ότι πολλές περισσότερες ζωές θα μπορούσαν να είχαν σωθεί, παρατηρώντας ότι οι πρώτες σωσίβιες λέμβοι που δρομολογήθηκαν «δεν είχαν πολλούς επιβάτες», καθώς οι άνθρωποι «φοβόντουσαν να κατέβουν». Ο Frank εξήγησε ότι ο κόσμος «δεν πίστευε ότι το πλοίο θα βυθιζόταν» και ότι αν είχαν βγει όλες οι σωσίβιες λέμβοι, έως και 1178 άνθρωποι θα μπορούσαν να είχαν σωθεί, ενώ μόνο 705 επιβίωσαν από το ναυάγιο.

Πηγή: tanea.gr